کانی شناسی، ژئوشیمی و تغییرات جرم ناشی از دگرسانی سنگ های آتشفشانی منطقه ی خوش ییلاق، شرق استان گلستان

سنگ­های آتشفشانی خوش ییلاق به سن سیلورین بالایی، در شرق استان گلستان و در منطقه­ی ساختاری البرز شرقی واقع شده­اند. این توده آتشفشانی به­طور مشخص تحت تاثیر گرمابی­های دگرسان شده و دگرسانی پروپلیتی، یکی از دگرسانی­های گسترش یافته در این منطقه است که بر پایه بررسی­های صحرایی و پراش پرتو ایکس، چهار منطقه­ی دگرسان کلریتی، اپیدوتی، آلبیتی و هماتیتی قابل تشخیص­اند. نتایج ریز پردازشی نشان می­دهد که کلریت­های منطقه از نوع پنینیت، تالک کلریت و دیابانیت بوده و نشان دهنده­ی این است که این کانی در گستره­ی دمایی180 تا 250 درجه­ی سانتی­گراد تشکیل شده­ است. میانگین پیستاسیت در اپیدوت­های مورد بررسی 15/31 است و نشان می­دهد که از نوع ماگمایی بوده و بر این اساس اپیدوت­ها از سوسوریتی شدن پلاژیوکلازها تشکیل شده­اند. بررسی دیاگرام­های ایزوکان نشاندهنده تحرک بالای برخی از عناصر غیرمتحرک در طی دگرسانی است، به طوری­که در زون دگرسانی آلبیتی با میانگین شیب ایزوکان 06/1و 09/1 بیشترین و در زون دگرسانی کلریتی با میانگین شیب 1 و 03/1 کمترین تغییرات جرم را طی دگرسانی شاهدیم. همچنین بر پایه­ی این نمودار، sio2 و p2o5 در تمامی زون های دگرسانی تهی­شدگی و l.o. i و fe2o3 غنی شدگی از خود نشان می­دهند. بر پایه ی محاسبات شاخص شیمیایی دگرسانی، زون اپیدوتی بین 26/46% تا 30/46% ،زون آلبیتی بین 86/47% تا 49/51% ، زون کلریتی بین50/46% تا 33/47% و زون هماتیتی بین 7/59 %تا 45/71% دستخوش دگرسانی شده­اند.